Samorządowa Szkoła Podstawowa w Łagowie

     Pierwszą polską Szkołę Powszechną w Łagowie zorganizowała w 1945 roku pani Helena Płonczyńska, nauczycielka, repatriantka ze Wschodu. Mieściła się w budynku, w którym obecnie znajduje się Biblioteka Publiczna. Obok był ogród szkolny i boisko (obecnie na tym miejscu jest apteka i sklep spożywczy).
     Pierwszy rok szkolny rozpoczął się tradycyjnie 1 września. Zorganizowano 4 klasy, do których zapisało się 120 uczniów. Uczyły je dwie nauczycielki. W każdej klasie znalazło się od czterech do nawet dziesięciu roczników. Brakowało podręczników, przyborów szkolnych, zeszytów, pomocy naukowych. Nauka odbywała się na dwie zmiany, w dwu pomieszczeniach wyposażonych w meble ogrodowe zebrane z okolicznych przystani. Do szkoły uczęszczały dzieci z siedmiu okolicznych wsi (Jemiołowa, Poźrzadła, Gronowa, Żelechowa, Sieniawy, Malutkowa i Trześniówka) na piechotę. Były wśród nich dzieci autochtonów, które nie znały języka polskiego a także byli uczniowie szkoły niemieckiej, wrogo nastawieni do Polski.
     W miarę napływu ludności, głównie repatriantów ze Wschodu w tym wielu rodzin zdemobilizowanych żołnierzy zwiększała się liczba uczniów. Mieszkańcy okolicznych wsi domagali się uruchomienia szkół w ich miejscowościach. Powstały jednoklasowe szkoły w Sieniawie, Jemiołowie, Malutkowie i Żelechowie.
Pomimo trudnych warunków nauczyciele wraz z uczniami podejmowali wiele inicjatyw i organizowali życie kulturalne w Łagowie. W tamtych czasach zostały zapoczątkowane imprezy, które stały się tradycją naszej szkoły. Swoją działalność rozpoczęły organizacje szkolne PCK, drużyny harcerskie i zuchowe, Samorząd Uczniowski, SKO. Komitet Rodzicielski organizował kilka razy do roku w restauracji państwa Pineckich zabawy i loterie fantowe, z których dochód przeznaczano m. in. na zakup pomocy naukowych.
     Warunki nauki stale się pogarszały. W sześciu klasach, w dwóch budynkach (ten drugi to obecnie siedziba Gminy) oddzielonych główną ulicą uczyło się w różnych latach od 235 do 334 uczniów. nauka odbywała się na trzy zmiany. Ostatnia, na którą przychodzili uczniowie z klas I i II, rozpoczynała naukę o godzinie 16.00. Klasy były bardzo liczne, w niektórych liczba uczniów przekraczała 40. Etat nauczycielski wynosił wówczas 36 godzin. W budynkach nie było bieżącej wody, toalety znajdowały się na zewnątrz. Ogrzewane piecami pomieszczenia były niedogrzane. Podłogi smarowano olejem napędowym.
16 maja 1961 roku w "Gazecie Zielonogórskiej" ukazał się artykuł dotyczący budowy nowej szkoły w Łagowie. Jej powstanie wiąże się z inicjatywą Polonii Afrykańskiej, która w 1959 roku zaproponowała zbudowanie szkoły na Ziemiach Zachodnich. Wybór padł na Łagów. Odtąd Towarzystwo Łączności z Zagranicą "Polonia" wysyłało systematycznie do Afryki zdjęcia, albumy i filmy o Ziemi Lubuskiej. Tam Komitet Budowy Szkoły, na czele którego stanął pan Janik, eksponował te materiały i zbierał pieniądze. W tym czasie w Zielonej Górze powołano Społeczny Komitet Budowy Szkoły, który współpracował z Komitetem Afrykańskim.
     Budowę naszej szkoły rozpoczęto wiosną 1963 roku. Pieniądze na ten cel pochodziły również od mieszkańców województwa zielonogórskiego, którzy w ten sposób poparli akcję "1000 szkół na Tysiąclecie Państwa Polskiego". Termin otwarcia nowej szkoły wyznaczono na 29 stycznia 1965 roku. Aby go dotrzymać, rodzice na ogólnym zebraniu zobowiązali się do sześciu godzin bezpłatnej pracy. Również nauczyciele i uczniowie wiele godzin spędzili w nowej szkole, wykonując prace porządkowe.
     Z okazji oddania szkoły do użytku odbyła się w Łagowie wielka uroczystość. Uczniowie, nauczyciele, rodzice i zaproszeni goście zebrali się przed starą szkołą, uformowali pochód i wyruszyli do nowego budynku. Prowadziła ich orkiestra wojskowa. Po przybyciu na miejsce, przecięciu biało-czerwonej wstęgi, wszyscy weszli do środka. Główna uroczystość odbyła się na dolnym korytarzu. Złożyły się na nią przemówienia zaproszonych gości, odczytanie telegramów z życzeniami (w tym od ministra oświaty) i część artystyczna.
W maju 1965 roku w darze od Polskiego Towarzystwa Kulturalnego z Afryki szkoła otrzymała sześć oszklonych gablot zawierających wytwory afrykańskiej sztuki ludowej, strusie pióra i jaja, kamienie półszlachetne oraz albumy i drewniane rzeźby.
     Następna wielka uroczystość odbyła się 24 czerwca 1965 roku. Było to odsłonięcie tablicy pamiątkowej z napisem "Szkoła Pomnik Tysiąclecia Państwa Polskiego im. Obrońców Warszawy w Łagowie Lubuskim. 1965 r." 8 sierpnia 1965 roku szkołę odwiedził pan Janik, inicjator zbiórki funduszy na szkołę wśród Polonii Afrykańskiej. 17 stycznia 1975 roku szkoła otrzymała sztandar.
W latach 1978-79 dobudowano do budynku głównego stołówkę, świetlicę i powiększono kuchnię.